یک رازِ مُرده، دفن در اعماقِ این سیـنـه
یک مَردِ بیفردا، درونِ خود قرنطینه
از ساختن تا باختن، لبریز در تردید
در ناکجایت، از غروبِ شعر در تبعید
انکارِ بودن، غَرق در فردای نامعلوم
اندیشهی فرجامِ تلخِ فیلِ بیخرطوم
تکرارِ غم… انکارِ غم… اصرار بر انکار…
یکمُشت فعلِ بیهدف هرروز در تکرار
هرروز در تکرار، در این چرخهی خائن
جوخه در آتش، دشمن و سرجوخهی خائن!
گیتارِ بیسیم، قوری و چرخیدنِ پنکه
بیحوصله از خانه و کاشانه و هر که…
بیحوصله از هرچه افکارِ مریض و تلخ
بیحوصله از هرچه انکارِ لذیذ و تلخ
بیحوصله از کرگدن در استکانِ چای
بیحوصله از هرچه کاسب، جنسِ پایاپای
بیحوصله، پرواز تا سرگیجههای پوچ
بیحوصله از بحثِ نافرجامِ میش و قوچ!
بیحوصله از ناکجایت، شعر و از تبعید
یک مرگِ بیحاصل در آخرها، بلاتردید
یک مرگِ بیحاصل که پایان است بر دردت
پایانِ غم، پایانِ من، پایانِ این مَردت
پایانِ بهمنماه، سرما، صبر، تا سی روز
گـرمـای بیپایان در آغوشِ عمونوروز!
بهمن انصاری
از کتاب کرگدنیسم